Γραία

Γραία

ΠΑΥΣΑΝΙΑΣ 9, 20, 1. Οι Ταναγραίοι λένε πως οικιστής τους υπήρξε ο ΠΟΙΜΑΝΔΡΟΣ, ο οποίος ήταν γιος του ΧΑΙΡΗΣΙΛΕΩ, γιου του ΙΑΣΙΟΥ, γιου του ΕΛΕΥΘΗΡΟΣ. Ο Ελευθήρ ήταν γιος του Απόλλωνα και της Αιθουσης, κόρης του Ποσειδώνα. Ο Ποίμανδρος λένε πως νυμφεύθηκε την Τανάγρα, κόρη του ΑΙΟΛΟΥ. Η Κόρυννα όμως έγραψε στο ποίημά της πως η Τανάγρα ήταν κόρη του Ασωπού. Επειδή η Τανάγρα έζησε πάρα πολλά χρόνια, λένε πως οι γείτονες έκαναν μια συμπτηξη του ονόματός της και ονόμαζαν την ίδια τη γυναίκα ΓΡΑΙΑ και από τον καιρό και την πόλη. Το όνομα αυτό διατηρήθηκε τόσον καιρό, ώστε και ο Ομηρος να έχει στον Κατάλογό του τον στίχο: Την Θέσπια, την Γραία και την Μυκαλησσό με την άπλα του χοροστασίου της. Αργότερα όμως της ξανάδωσαν το παλιό όνομα.

Στην Τανάγρα υπάρχει ο τάφος του ΩΡΙΩΝΑ και το όρος ΚΗΡΥΚΙΟΝ, όπου λένε πως γεννήθηκε ο ΕΡΜΗΣ, καθώς και μια θέση ονομαζόμενη ΠΟΛΟΣ, όπου λένε πως καθόταν ο ΑΤΛΑΣ και ασχολούνταν σοβαρά με σκέψεις και για τον κάτω κόσμο και για τα ουράνια.

Στράβων, βιβλίο Θ, [παράγραφος 10]

Και η Γραία δ’ εστι τόπος Ωρωπού πλησίον, και το ιερόν του Αμφιαράου, και το Ναρκίσσου του Ερετριέως μνήμα, ό καλείται Σιγηλού, επειδή σιγώσι παριόντες.

Κατά τον Αριστοτέλη το όνομα του ΩΡΩΠΟΥ ήταν ΓΡΑΙΑ και η περιοχή του Ωρωπού ονομαζόταν ΓΡΑΪΚΗ. [Θουκ. 2, 23].

ΓΡΑΙΑ, ΓΡΑΥΣ, ΓΡΑΦΗ

Υπάρχει μια ολόκληρη ιστορία γύρω από την λέξη ‘ΓΡΑΙΑ’ η οποία σχετίζεται με τις λέξεις ‘ΓΡΑΦΗ’ και ‘ΓΡΑΜΜΑ’.

Κατ’ αρχάς, ‘ΓΡΑΙΑ’ λεγόταν η ΔΗΜΗΤΡΑ που είχε αυτό το όνομα όσο καιρό αναζητούσε την ΠΕΡΣΕΦΟΝΗ έχοντας πάρει την μορφή ΓΡΙΑΣ.

Η Τανάγρα είναι η περιοχή στην οποία κατοικούσαν, κατά τον Ηρόδοτο, 5, 58, οι ΓΕΦΥΡΑΙΟΙ, εκ των οποίων ο ΑΡΜΟΔΙΟΣ και ο ΑΡΙΣΤΟΓΕΙΤΩΝ σκότωσαν τον ΙΠΠΑΡΧΟ, τον γιο του Πεισίστρατου. Επειδή με αφορμή αυτούς τους Γεφυραίους κάνει λόγο για τα ‘φοινικήια’ Γράμματα, που είχε δει στον ναό του ΙΣΜΗΝΙΟΥ Απόλλωνα, μπορούμε να υποθέσουμε πως απλα ήθελε να μας παραπέμψει στις γραφές και τις συνήθειες όσων λάτρευαν την ΔΗΜΗΤΡΑ, όπως μας λέει πως έκαναν οι ΓΕΦΥΡΑΙΟΙ, οπότε να καταλάβουμε ποιοι ήταν πίσω από την δολοφονία του ΙΠΠΑΡΧΟΥ. Γιατί:

Φοίνιος – φοινός = κόκκινος # βαθυκόκκινος # πορφυρός # αιμοσταγής # αιματοβαμμένος # αιμοδιψής # φονικός # θανατηφόρος

και ο Ηρόδοτος μιλούσε για τον φόνο, όταν έκανε την παρέκβαση και ανέφερε τα γράμματα…

Ο Παυσανίας 4, 33, 3-4, αναφέρει τον μύθο του Θάμυρη και μιλάει για την ΟΙΧΑΛΙΑ και την αρχαία ΑΝΔΑΝΙΑ όπου τελούνταν τα μυστήρια του Λύκου και του Καύκωνα. Η περιοχή βρισκεται απέναντι από την σημερινή πεδιάδα του ΜΕΛΙΓΑΛΑ, [αρχαίος Στενύκληρος και Κάπρου σήμα – Χοίρειος Νάπη]. Στην Οιχαλία τοποθετεί ο Παυσανίας το Καρνάσιον Άλσος, που ήταν γεμάτο από κυπαρίσσια. Αγάλματα θεών υπήρχαν του Απόλλωνα Καρνείου, [της Αγνής] και του Ερμή με κριάρι. Το ονομα ΑΓΝΗ ήταν το προσωνύμιο της Κόρης της Δήμητρας. Κοντά στο άγαλμα πηγάζει νερό. Τα μυστήρια του Καρνάσου ο Παυσανιας τα θεωρούσε τα ιερότερα μετά τα Ελευσίνια. Εκεί φυλασσόταν μια χάλκινη ΥΔΡΙΑ που ειχε βρει ο Αργείος στρατηγός Επιτέλης. Αυτός είχε συνεργασθεί στο κτίσιμο της Μεσσήνης με τον Επαμεινώνδα. Βοηθούμενος ο Επιτέλης, ο γιος του Αισχίνη, από όνειρο βρήκε τη χάλκινη υδρία που είχε κρύψει στις υπώρειες της Ιθώμης ο Αριστομένης και την έφερε στον Επαμεινώνδα, ο οποίος βρήκε μέσα την παρακαταθήκη του Αριστομένη, δηλαδή έλασμα κασιτέρου λεπτότατο, όπου ήταν ΓΡΑΜΜΕΝΟ το ΤΕΛΕΤΟΥΡΓΙΚΟ των μυστηρίων της ΑΝΔΑΝΙΑΣ. [8 σταδια αριστερά βρίσκονται τα ερείπια της ΑΝΔΑΝΙΑΣ].

Στο 4,26,6, ο Παυσανίας λέει πως ο Επαμεινώνδας ήθελε να ξαναχτίσει την μια πόλη αξιόμαχη εναντίον των Λακεδαιμονίων, αλλά οι Μεσσήνιοι δεν ήθελαν να κατοικήσουν την Οιχαλία και την Ανδανία γιατί παλιά τους είχαν βρει συμφορές. Ενώ κοιμόταν, λένε πως είδε την νύχτα έναν ηλικιωμένο άνδρα που έμοιαζε πολύ με ιεροφάντη [ΚΑΥΚΩΝ] ο οποίος του είπε: «Από μένα θα έχεις το δώρο να νικάς όποιον πολεμάς με όπλα, και όταν φύγεις από τη ζωή, εγώ, ω Θηβαίε, θα κάνω να μην μείνεις άγνωστος και άδοξος. Δώσε όμως και συ ξανά στους Μεσσήνιους την πατρικη τους γη και τις πόλεις, επειδή και η κατ’ αυτών οργή των Διοσκούρων έχει ήδη σταματήσει».

Στον Επιτέλη δε, τον γιο του Αισχίνη, που οι Αργείοι τον είχαν εκλέξει στρατηγό, εμφανίστηκε πάλι σε όνειρο και του είπε πως «σε όποιο μέρος της Ιθώμης βρει φυτρωμένα σμίλακα και μυρτιά [μυρσίνη] να σκάψει ανάμεσά τους και να ΣΩΣΕΙ ΤΗ ΓΡΙΑ [ανασώσαι την ΓΡΑΥΝ], η οποία βασανίζεται κλεισμένη στον χάλκινο θάλαμο και είναι ήδη λιπόθυμη».

Ο Επιτέλης, άμα ξημέρωσε, πήγε και βρήκε το μέρος αυτό. Εκεί, σκάβοντας, βρήκε χάλκινη υδρία. Την πήγε αμέσως στον Επαμεινώνδα, του φανέρωσε το όνειρο και του είπε να αφαιρέσει το πώμα μόνος του και να κοιτάξει τι έχει μέσα. Εκείνος έκανε θυσία, ευχήθηκε σε εκείνον που φανέρωσε με όνειρο την υδρία και κατόπιν την άνοιξε. Βρήκε μέσα λεπτότατο έλασμα κασσιτέρου [κασσίτερον εληλασμένον εις το λεπτότατον], τυλιγμένο σε ρολό, όπως είναι οι ρολοί των βιβλίων [επείλικτο δε ώσπερ τα βιβλία]. Πάνω σε αυτό ήταν γραμμένο το τελετουργικό των Μεγάλων θεών, κληροδοτημένο από τον Αριστομένη [Ενταύθα των Μεγάλων θεών εγέγραπτο η τελετή, και τούτο ήν παρακαταθήκη του Αριστομένους]. Το πρόσωπο που παρουσιάστηκε στον Επιτέλη και στον Επαμεινώνδα, τον ύπνο τους, λένε πως ήταν ο ΚΑΥΚΩΝ, ο οποίος είχε πάει από την Αθήνα στην Ανδανία, κοντα στην Μεσσήνη, την κόρη του Τρίοπα.

Εδώ σαφώς έχουμε συσχετισμό των λέξεων ΓΡΑΥΝ και ΓΡΑΦΗΝ. Τον οποίο συσχετισμό μάλλον τον εύχε καταλαβει ο Παυσανίας.

Τα ιερά μυστήρια των Μεγάλων Θεών, απ’ότι θα πρέπει να υποθέσουμε, δεν τα είχε γράψει ο Αριστομένης, αλλά πρέπει να τα βρήκε. Οπότε είναι παλαιότατα, και δεν μπορώ να φανταστώ σε ποιο χρόνο γράφτηκαν. Πάντως ο Καύκων είναι αρχαιότατο πρόσωπο, αφού αναφέρεται πως είχε πάει κοντά στην κόρη του Τρίοπα, την Μεσσήνη, και αυτή έζησε πολύ πριν ακόμα έλθει στο Άργος ο Δαναός.

Επίσης ο Παυσανίας, , 8, 15, 1, λέει:

Οι Φενεάτες έχουν και της Ελευσίνιας Δήμητρας ένα ιερό, με μυστική τελετή για τη θεά, ισχυριζόμενοι πως γίνονται και εδώ οι ίδιες ιεροπραξίες της Ελευσίνας. Στους Φενεάτες είχε έλθει, κατόπιν δελφικού χρησμού, ο Ναός, τρίτος απόγονος [εγγονός] του Ευμόλπου. Κοντά στο ιερό της Ελευσίνας έχει γίνει το λεγόμενο Πέτρωμα, δηλαδή δυο μεγάλοι βράχοι που προσαρμόζονταν ο ένας στον άλλον. Κάνοντας κάθε δεύτερο έτος την μυστική τελετή που την ονομάζουν ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ, ανοίγουν τους βράχους αυτούς και βγάζουν έξω γραπτά κείμενα σχετικά με την μυστική ιεροπραξία, τα οποία διαβάζουν για να τα ακούσουν οι μύστες, και πάλι τα αφήνουν εκεί κατά τη διάρκεια της ίδιας νύχτας. Ξέρω πως οι Φενεάτες κάνουν και τους όρκους τους για τις πιο σημαντικές υποθέσεις στο ΠΕΤΡΩΜΑ. Πάνω σ’ αυτό υπάρχει επίθημα στρογγυλό, με προσωπίδα [μάσκα] μέσα της Δήμητρας ΚΙΔΑΡΙΑΣ. Ο ιερέας φορεί την προσωπίδα αυτή κατά την λεγόμενη ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ τελετή και για κάποιο μυστικό λόγο χτυπάει με ράβδους τις υποχθόνιες υπάρξεις. Στους Φενεάτες υπάρχει η παράδοση πως πριν από τον Ναό είχε πάει και η Δήμητρα κεί κατά τις περιπλανήσεις της. Όσοι από τους Φενεάτες την δέχθηκαν στο σπίτι τους και την φιλοξένησαν, σ’ αυτούς έδωσε τα άλλα όσπρια εκτός από τα κουκιά. Υπάρχει ιερός λόγος για τον οποίο δεν θεωρούν καθαρά αυτά τα όσπρια. Οι υποδεχθέντες την θεά, κατά τα λεγόμενα των Φενεατών, Τρισαύλης και Δαμιθάλης ίδρυσαν ναό για τη ΘΕΣΜΙΑ Δήμητρα κάτω από το όρος Κυλλήνη και οργάνωσαν την μυστική τελετή, η οποία γίνεται και τώρα. Ο ναός αυτός της Θεσμίας βρίσκεται σ’ απόσταση δεκαπέντε περίπου σταδίων από την πόλη.

πηγή: http://www.iliashomer.741.com

Unless otherwise stated, the content of this page is licensed under Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 License