Ο τεμπέλης Λιάμης

Αυτό είναι που φοβάμαι…

(Μικρές καλοκαιρινές ιστορίες της Λιάτανης)
Βρισκόμαστε στα χρόνια του μεσοπολέμου και παρακολουθούμε καθημερινές δραστηριότητες μιας αγροτικής οικογένειας.

Ο μπάρμπα Κίτσος και η θεια Αγγελικώ είχαν τέσσερα κορίτσια και το στερνοπούλι τους τον Λιάμη(*). Πάντρεψαν τα κορίτσια στα γύρω χωριά, έτσι όπως ορίζει ο άγραφος νόμος, και έμεινε τελευταίος ο γιος στο σπίτι, να κληρονομήσει περιουσία και να γηροκομήσει τους γονείς. «Σιγά μην το κάνω εγώ αυτό. Στις υποχρεώσεις της νύφης θα είναι» συλλογιζόταν ο γιος.
Έμεινε λοιπόν ο Λιάμης να βρει νύφη, όμως δεν ήταν ούτε πολύ δουλευτάρης, ούτε πολύ έξυπνος. Ήταν λίγο ‘βαρύς’, όπως συνηθίζουμε να λέμε στα χωριά μας.
Και τι δεν σκαρφίζονταν οι άμοιροι γονείς προκειμένου να τον βάλλουν στη δουλειά, ώστε να χτυπήσουν την πόρτα σε καμία νύφη.
Εκείνα τα χρόνια πρώτο μέλημα κάθε νοικοκυριού ήταν το ψωμί, το οποίο για να παρασκευαστεί έπρεπε πρώτα να αλεσθεί το στάρι σε μύλο εκτός του χωριού.

Έπλυνε η θεια Αγγελικώ το στάρι, το στέγνωσε και το μάζεψε πάλι στα τσουβάλια για να το πάει την άλλη μέρα ο άντρας της στο μύλο.
Το βράδυ που ξάπλωσαν και είναι η ευκαιρία που οι γυναίκες βρίσκουν, προκειμένου να πετύχουν τους στόχους τους, λίγο πριν τον ύπνο, λέει η Αγγελικώ:

- Κίτσο να πάρεις και το παιδί αύριο μαζί, πρέπει ν' αρχίσει να κάνει καμιά δουλειά. Δεν θα βρούμε νύφη έτσι που κάθεται όλη μέρα.
- Μην ανησυχείς τα έχω σκεφτεί όλα, της απαντά ο Κίτσος που τα μάτια του έχουν κλείσει από την ημερήσια κούραση και το πρώτο ροχαλητό αντηχεί σε όλο το σπίτι.
Πρωί πρωί αχάραγα ξύπνησε ο μπάρμπα Κίτσος να φύγει για να πιάσει σειρά στο μύλο. Μόλις ντύθηκε φωνάζει στον γιο του:

- Γκρου Λιάμη.
- Μμμμ. Τσι ντο τάτ (Τι θέλεις πατέρα);
- Σήκω ετοιμάσου και έλα στην αυλή θα σου πω.

Αγουροξυπνημένος και νωθρός ο Λιάμης βγήκε στην αυλή και εκάθησε να κοιτάει τον πατέρα που φόρτωνε τα τσουβάλια στα ζώα.
- Έλα παιδί μου θα πάμε στο μύλο ν’ αλέσουμε.
- Δεν έρχομαι . απαντά εκείνος.
-Γιατί;
- Γιατί δεν ξέρω το δρόμο.
- Αφού μαζί θα πάμε.
- Δεν έρχομαι.
- Έλα παιδί μου θα πάμε μαζί δυο - τρεις φορές και θα μάθεις.
- Περ αγιο τρ(ε)μπ(ε)μ. Αυτό φοβάμαι.

Η απάντηση του Λιάμη άφησε τον πατέρα χωρίς να μπορεί να αρθρώσει λέξη, ο οποίος πήγε πάλι μέσα να συνεχίσει τον ύπνο του.

*Λιάμης : Η αρβανίτικη ονομασία του Χαράλαμπος


καταγραφή: Σωτηρία Γ. Σύρμα

Άγιος Θωμάς Τανάγρας Αύγουστος 2020

Unless otherwise stated, the content of this page is licensed under Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 License